Wat is Paclitaxel

Paclitaxel is een mitotische remmer die wordt gebruikt bij kankerchemotherapie. Het werd ontdekt in een programma van het National Cancer Institute aan het Research Triangle Institute in 1967 toen Monroe E. Wall en Mansukh C. Wani het isoleerden uit de bast van de Pacifische taxusboom, Taxus brevifolia en het 'taxol' noemden. Toen het commercieel werd ontwikkeld door Bristol-Myers Squibb (BMS) werd de generieke naam gewijzigd in 'paclitaxel' en werd de BMS-verbinding verkocht onder het handelsmerk 'TAXOL'. In deze formulering wordt paclitaxel opgelost in Cremophor EL en ethanol als afgiftemiddel. Een nieuwere formulering, waarin paclitaxel gebonden is aan albumine, wordt verkocht onder het handelsmerk Abraxane.
Paclitaxel wordt nu gebruikt voor de behandeling van patiënten met long-, eierstok-, borstkanker, hoofd-halskanker en gevorderde vormen van Kaposi-sarcoom. Paclitaxel wordt ook gebruikt voor de preventie van restenose.
Paclitaxel stabiliseert microtubuli en verstoort daardoor de normale afbraak van microtubuli tijdens de celdeling. Samen met docetaxel vormt het de geneesmiddelencategorie van de taxanen. Het was het onderwerp van een opmerkelijke totale synthese door Robert A. Holton.