Medische cannabis

Medicinale cannabis (gewoonlijk "medicinale marihuana" genoemd) verwijst naar het gebruik van de cannabisplant als een door een arts aanbevolen medicijn of kruidentherapie, evenals synthetische tetrahydrocannabinol (THC) en andere cannabinoïden. Er zijn veel studies over het gebruik van cannabis in een medicinale context. Voor gebruik is over het algemeen een recept vereist en distributie vindt meestal plaats binnen een kader dat wordt bepaald door lokale wetgeving. Er zijn verschillende methoden om de dosering toe te dienen, waaronder het verdampen of roken van gedroogde toppen, het drinken of eten van extracten en het nemen van synthetische THC-pillen. De vergelijkbare werkzaamheid van deze methoden was het onderwerp van een onderzoekend onderzoek door de National Institutes of Health.
Medicinaal gebruik van cannabis is legaal in een beperkt aantal gebieden wereldwijd, waaronder Canada, Oostenrijk, Duitsland, Nederland, Spanje, Israël, Finland en Portugal. In de Verenigde Staten hebben 13 staten medische marihuana erkend: Alaska, Californië, Colorado, Hawaii, Maine, Maryland, Michigan, Montana, Nevada, New Mexico, Oregon, Rhode Island, Vermont en Washington; hoewel Californië, Colorado, New Mexico en Rhode Island momenteel de enige staten zijn die "dispensaria" gebruiken om medicinale cannabis te verkopen.
Zeven Amerikaanse staten overwegen momenteel medische marihuanarekeningen in hun wetgevende macht: Illinois, Pennsylvania, Minnesota, New Hampshire, New Jersey, New York en North Carolina. South Dakota heeft ook verschillende petities in het belang van legalisatie van medicinale marihuana.