fytotherapie

Fytotherapie is de studie van het gebruik van extracten van natuurlijke oorsprong als medicijn of gezondheidsbevorderend middel. Hoewel fytotherapie in de westerse landen gewoonlijk wordt beschouwd als "alternatieve geneeskunde", wordt het, wanneer kritisch uitgevoerd, beschouwd als een essentieel onderdeel van de moderne farmacognosie.
In de kruidengeneeskunde verwijst standaardisatie naar het leveren van verwerkt plantaardig materiaal dat voldoet aan een gespecificeerde concentratie van een specifiek markerbestanddeel. Concentraties van actieve bestanddelen kunnen misleidende maten van potentie zijn als er geen cofactoren aanwezig zijn. Een ander probleem is dat het belangrijke bestanddeel vaak onbekend is. Sint-janskruid wordt bijvoorbeeld vaak gestandaardiseerd op het antivirale bestanddeel hypericine, waarvan nu bekend is dat het het "actieve ingrediënt" is voor het gebruik van antidepressiva. Andere bedrijven standaardiseren op hyperforine of beide, hoewel er mogelijk zo'n 24 mogelijke bestanddelen bekend zijn. Van slechts een minderheid van chemicaliën die als standaardisatiemarkers worden gebruikt, is bekend dat ze actieve bestanddelen zijn. Standaardisatie is nog niet gestandaardiseerd: verschillende bedrijven gebruiken verschillende markers, of verschillende niveaus van dezelfde markers, of verschillende testmethoden voor markerverbindingen. Herbalist en fabrikant David Winston wijst erop dat wanneer verschillende verbindingen worden gekozen als "actieve ingrediënten" voor verschillende kruiden, er een kans bestaat dat leveranciers een ondermaatse batch krijgen (laag op de chemische markers) en deze mengen met een batch hoger in de gewenste marker om het verschil te compenseren.